Het scheidingsproces bestaat voor een belangrijk deel uit financiële en fiscale aspecten. Traditionele scheidingsbegeleiders zoals advocaten en mediators besteden hier vaak onvoldoende aandacht aan. Dit kan tot grote financiële schade leiden. Dat deze schade zich regelmatig in de praktijk manifesteert blijkt onder andere uit de volgende uitspraak die ik hieronder kort zal toelichten.

Gerechtshof Den Haag^*1

Veerle en Manfred zijn van 5 februari 1989 tot 9 februari 2011 met elkaar gehuwd geweest in gemeenschap van goederen. Samen hadden ze twee woningen. Veerle en Manfred besluiten te gaan scheiden en ondertekenen op 10 januari een echtscheidingsconvenant. Ze spreken af dat ‘woning 1’ aan Veerle wordt toebedeeld en ‘woning 2’ aan Manfred. Veerle wordt hierdoor overbedeeld voor een bedrag van € 222.846. Over partneralimentatie spreken Veerle en Manfred het volgende af:

• Nihilbeding;
• Ze doen over en weer afstand van hun rechten op alimentatie jegens elkaar;
• Ter compensatie zal Manfred afstand nemen van de overwaarde van ‘woning 1’ waarin Veerle nu woont. Manfred en Veerle zullen hun 50% eigendomsrecht van beider koopwoningen met gesloten beurs kruiselings aan elkaar overdragen.

Over de eventuele fiscale gevolgen van deze afspraken worden zij niet geïnformeerd.

Manfred laat vervolgens zijn aangifte inkomstenbelasting 2011 verzorgen door een belastingadviseur die een bedrag van € 111.423 opvoert als afkoop partneralimentatie. Tot grote schrik van Veerle ontvangt zij op 23 april 2014 een aanslag van € 58.503. Veerle heeft haar vermogen in de woning zitten. Om de fiscale claim te kunnen voldoen zal zij haar woning moeten verkopen.

Veerle schakelt een advocaat in. Ze stelt Manfred aansprakelijk voor de door haar geleden belastingschade. Veerle was zich niet bewust van dit fiscale gevolg. Manfred handelt tevens in strijd met (de bedoeling) van het convenant.

De vordering van Veerle wordt door het Hof afgewezen.